Vergankelijkheid

Wat is eigenlijk de betekenis van het woord vergankelijkheid?
Het eerste wat bij mij boven komt is dat aan alles een einde komt wat mij meteen een gevoel van heimwee geeft…naar alles wat was en nooit meer terugkomt. Mijn jeugdjaren, mijn gezinsleven waar geluk zo heel gewoon was, het volop genieten van mijn kinderen, mijn relatie met hun vader(s) het leven leek eindeloos te duren. Onze fijne vakanties op verschillende campings in het mooie Italie, waar we zo genoten van de zon, van de kinderen en van elkaar.
Maar als ik NU verder kijk dan zie ik ook dat vergankelijkheid altijd in beweging is. Elk einde sluit altijd naadloos aan een nieuw begin. Het is de cyclus van leven en dood, geboren worden en weer sterven. Deze wijsheid is ook in de natuur te vinden, denk aan het vallen van het blad in het najaar en de geboorte van nieuw groen in het voorjaar. Elke dag de zon die opgaat en plaats maakt voor de maan. Niets blijft hetzelfde en ik weet inmiddels dat er tussen verandering en eindigheid een subtiel maar groot verschil zit. Je hebt een groot hart en een weidse blik nodig om de essentie in alles te zien. Mijn hart is inmiddels groot genoeg om de eindigheid in het leven en de dood te zien en de oneindigheid ervan.
Is dat geen troostrijke gedachte?
Namasté